Basic HTML Version
• ΑΛΛΟΙ ΕΠΙΒΑΡΥΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟ-
ΝΤΕΣ
: Η αφυδάτωση του δέρµατος, η
οποία δηµιουργείται από το συχνό
πλύσιµο των χεριών και του σώµατος,
πρέπει να θεωρείται σηµαντικός επι-
βαρυντικός παράγοντας. Εξίσου ση-
µαντικές είναι και οι λοιµώξεις από
Staphylococcus aureus, όπου συναντά-
ται πάντα στις βαρύτερες περιπτώσεις
λοιµώξεις από στρεπτόκοκκους της
οµάδας Α, από τον ιό του απλού έρπη-
τα και σπανίως από µύκητες (δερµατο-
φυτίες, καντιντίαση). Ορµονικοί παρά-
γοντες όπως η κύηση, η έµµηνος ρύση
και οι παθήσεις του θυρεοειδή, µπο-
ρούν να επιβαρύνουν την ατοπική δερ-
µατίτιδα. Επίσης, η εποχή παίζει σηµα-
ντικό ρόλο, αφού στα εύκρατα κλίµατα
η ατοπική δερµατίτιδα συνήθως βελτι-
ώνεται το καλοκαίρι, ενώ επιδεινώνε-
ται το χειµώνα. Ο ιµατισµός σχετίζεται
περισσότερο µε τον κνησµό, αφού µετά
την αφαίρεση των ρούχων αλλά και µε
την άµεση επαφή µάλλινων ενδυµάτων
ή κουβέρτας µε το δέρµα, επιδεινώνε-
ται. Τέλος, το ψυχικό στρες, είτε λόγω
της νόσου, είτε ανεξάρτητα αυτής, απο-
τελεί παράγοντα που συµβάλλει στις
παροξύνσεις της νόσου.
ΨΩΡΙΑΣΗ
Η ψωρίαση δεν είναι κολλητική, ούτε
είναι αποτέλεσµα κακής προσωπικής
υγιεινής, όπως συχνά πιστεύεται. Πολ-
λοί ασθενείς, ωστόσο, τη βιώνουν µε
τη µορφή κοινωνικού αποκλεισµού.
Έρευνες έχουν δείξει ότι λιγότεροι από
1 στους 4 θα προτιµούσαν την ψωρίαση
σε σύγκριση µε άλλη χρόνια νόσο, ενώ
οι περισσότεροι θα προτιµούσαν να πά-
σχουν από διαβήτη, υπέρταση ή κατά-
θλιψη, παρά από ψωρίαση.
Η ψωρίαση είναι µια χρόνια φλεγµο-
νώδης πάθηση του δέρµατος, που προ-
σβάλλει περίπου το 2% του πληθυσµού.
Εκδηλώνεται συνήθως µε την µορφή
εκτεταµένων ερυθρών πλακών, οι οποί-
ες καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια
που ξεκολλάνε από το δέρµα.
ΟΙ ΒΛΑΒΕΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΥΝΟΔΕΥΟ-
ΝΤΑΙ
από φαγούρα και αίσθηση καψί-
µατος, ενώ παρατηρούνται και ρωγµές
του δέρµατος που µπορεί να αιµορρα-
γούν. Οι ψωριασικές αλλοιώσεις µπο-
ρούν να εµφανιστούν σε οποιοδήποτε
σηµείο του σώµατος. Συχνότερα προ-
σβάλλονται τα γόνατα, οι αγκώνες, το
τριχωτό της κεφαλής και η πλάτη.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η
ασθένεια εµφανίζεται µετά την ενηλικί-
ωση. Ωστόσο το 10 - 15% των πασχό-
ντων είναι παιδιά κάτω των 10 ετών.
Παρότι η νόσος δεν θεωρείται κληρο-
νοµική, µε την κλασική έννοια του όρου,
το 1/3 των ασθενών έχουν οικογενεια-
κό ιστορικό.
Οι αιτίες της παραµένουν ουσιαστικά
άγνωστες, τα τελευταία, όµως, χρόνια
έχουν γίνει σηµαντικά βήµατα προό-
δου και έτσι σήµερα είµαστε σε θέση να
γνωρίζουµε ότι η πάθηση είναι αποτέ-
λεσµα συνδυασµού γενετικής προδιάθε-
σης και διαταραχής της λειτουργίας των
µηχανισµών άµυνας του οργανισµού
(ανοσοποιητικό συστήµατα).
Το τελευταίο αποσυντονίζεται και κατά
κάποιον τρόπο «επιτίθεται» στο δέρµα,
εξαναγκάζοντας τα κύτταρά του να πολ-
λαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα και να
συσσωρεύονται στα ανώτερα στρώµα-
τα, δηµιουργώντας τις χαρακτηριστι-
κές κόκκινες ψωριασικές πλάκες. Χα-
ρακτηριστικά αναφέρουµε, ότι ενώ σε
φυσιολογικές συνθήκες, τα κύτταρα του
δέρµατος χρειάζονται περίπου ένα µήνα
για να ωριµάσουν, στην περίπτωση της
ψωρίασης η διαδικασία επιταχύνεται
και διαρκεί µόλις 4 ηµέρες.
Η ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ
της βαρύτητας ενός εγκαύµατος γίνονται
από ιατρό ή ειδικό κέντρο αντιµετώπι-
σης εγκαυµάτων. Εγκαύµατα 1ου βαθ-
µού, περιορισµένης έκτασης, µπορούν
να αντιµετωπιστούν κατ’ οίκον χωρίς
την παρέµβαση ειδικού.
Τα εγκαύµατα στο πρόσωπο, χέρια, τρά-
χηλο, περίνεο ανεξάρτητα από το βάθος
και την έκταση, κάθε έγκαυµα σε παιδί
ή ηλικιωµένο και κάθε ηλεκτρικό, εισ-
πνευστικό ή έγκαυµα από κατάποση χη-
µικών, πρέπει να αντιµετωπίζεται από
ιατρό ή ειδικό κέντρο αντιµετώπισης
εγκαυµάτων.
βλήµατα και η αντιµετώπισή τους
ΕΓΚΑΥΜΑ
Έγκαυµα καλείται η ιστική καταστροφή του δέρµατος εξαι-
τίας της επίδρασης σε αυτό κάποιου βλαβερού αιτίου. Ανά-
λογα µε το είδος του αιτίου, τα εγκαύµατα διακρίνονται σε
θερµικά, χηµικά, ηλεκτρικά, ακτινικά.
ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ
στην άµυ-
να του οργανισµού, εµποδίζοντας τη δίοδο µικροβίων στον
οργανισµό, του ρόλου του στη θερµορύθµιση, προστατεύ-
οντας τον οργανισµό από τις ακραίες ασύµβατες µε τη ζωή
θερµοκρασίες, εκτεταµένη απώλειά του είναι ασύµβατη µε
τη ζωή.
ΕΙΔΗ ΕΓΚΑΥΜΑΤΩΝ:
1. Θερµικά εγκαύµατα:
Προκαλούνται από την επίδραση
θερµότητας άµεσα στο δέρµα όπως φωτιά, φλεγόµενα
ρούχα, θερµά αντικείµενα, θερµό νερό (ζεµάτισµα), θερ-
µοκρασία από τριβή.
2. Χηµικά εγκαύµατα:
Επαφή χηµικών ουσιών πάνω στο
δέρµα (αλκάλια όπως ΚΟΗ, οξέα όπως HNO3, άσβεστος,
φώσφορος, υδροφθόριο, κ.λπ.).
3. Ηλεκτρικά εγκαύµατα:
Προκαλούνται από την επίδραση
του ηλεκτρικού ρεύµατος πάνω στο δέρµα. Δεν πρέπει να
συγχέεται το ηλεκτρικό έγκαυµα µε ένα θερµικό έγκαυ-
µα που έχει προκληθεί από µια ηλεκτρική συσκευή, π.χ.
επαφή µε καυτό ηλεκτρικό σίδερο ρούχων.
4. Ακτινικά εγκαύµατα:
Προέρχονται από την επίδραση
ακτινοβολίας (ήλιου, πυρηνικής).
Για την βαρύτητα ενός εγκαύµατος πρέπει να συνεκτι-
µηθούν οι εξής παράµετροι:
• Βάθος καταστροφής των ιστών (1ου, 2ου ή 3ου βαθµού)
• Έκταση του εγκαύµατος ως προς την επιφάνεια σώµατος
(«κανόνας των 9»)
• Σηµείο εγκαύµατος (πρόσωπο, τράχηλος, περίνεο κ.λπ.)
• Ύπαρξη άλλων κακώσεων (κατάγµατα κ.λπ.)
• Ηλικία ασθενούς (παιδιά και ηλικιωµένοι είναι ευάλωτοι)
17
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Ορµονικοί παράγοντες όπως η κύηση, η έµµηνος ρύση και
οι παθήσεις του θυρεοειδή, µπορούν να επιβαρύνουν την ατοπική
δερµατίτιδα. Επίσης, η εποχή παίζει σηµαντικό ρόλο αφού στα εύκρατα
κλίµατα η ατοπική δερµατίτιδα συνήθως βελτιώνεται το καλοκαίρι