Basic HTML Version
7
ΜΑΪΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ
Σ
ηµαντικές και περίπλοκες είναι οι λειτουργίες του
θυρεοειδούς αδένα, η παραµικρή δυσλειτουργία του
οποίου µπορεί να επιφέρει µεγάλη αναστάτωση στον
οργανισµό. Αυτό το µικρό, σε σχήµα πεταλούδας όρ-
γανο, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το µήλο του
Αδάµ, αποτελεί τον ρυθµιστή πολλών λειτουργιών του οργανι-
σµού, µέσω των ορµονών που εκκρίνει στο αίµα, τις οποίες συν-
θέτει από το ιώδιο που λαµβάνει ο οργανισµός από τα τρόφιµα.
Οι δύο από τις ορµόνες που εκκρίνει -τριιωδοθυρονίνη (Τ3),
τετραιωδοθυρονίνη (Τ4) και καλσιτονίνη- διαδραµατίζουν ση-
µαντικό ρόλο στη σωµατική και πνευµατική ανάπτυξη των παι-
διών και ολόκληρου σχεδόν του µεταβολισµού του ανθρώπου,
ενώ η τρίτη, η καλσιτονίνη, φαίνεται ότι έχει σχέση µε τον µε-
ταβολισµό του ασβεστίου.
ΟΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑΣ
του θυρεοειδή αδέ-
να κυµαίνονται από την απλή βρογχοκήλη έως τον -απειλητικό
για τη ζωή- καρκίνο του θυρεοειδούς. Η µη φυσιολογική έκκρι-
ση των ορµονών προκαλεί δυσλειτουργία του και συγκεκριµένα
υποθυρεοειδισµό ή υπερθυρεοειδισµό, η θεραπεία των οποίων
είναι φαρµακευτική, στις περισσότερες, τουλάχιστον, περιπτώ-
σεις. Όταν όµως η φαρµακευτική αγωγή δεν επιφέρει τα αναµε-
νόµενα αποτελέσµατα ή η νόσος παρουσιάζει συχνές υποτροπές,
η χειρουργική επέµβαση (θυρεοειδεκτοµή) είναι η µόνη που
µπορεί να λύσει οριστικά το πρόβληµα του υπερθυρεοειδισµού.
Ο ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΟΖΩΝ
στο θυρεοειδή αδένα είναι άλλη µια
συχνή κατάσταση που προκαλείται από διάφορες αιτίες, όπως
είναι η έλλειψη ιωδίου, η θυρεοειδίτιδα, κάποια κύστη ή αδέ-
νωµα του θυρεοειδή, και µπορεί να οδηγήσει σε υπερθυρεοει-
δισµό. Τις περισσότερες φορές είναι καλοήθη ογκίδια, χωρίς να
αποκλείεται βέβαια και το αντίθετο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις,
όταν δηλαδή γίνεται η αιτία για υπερθυρεοειδισµό ή είναι κα-
κοήθη, επίσης επιβάλλεται η θυρεοειδεκτοµή.
Η ΕΥΜΕΓΕΘΗΣ ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΗ
αντιµετωπίζεται συνήθως µε
χειρουργική επέµβαση, η οποία αφορά στην ανώµαλη ανάπτυ-
ξη του θυρεοειδούς και µπορεί να προκαλέσει πόνο κατά την κα-
τάποση και δυσκολία στην αναπνοή.
Η ΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗ
αποτελεί τον µοναδικό τρόπο αντιµε-
τώπισης του καρκίνου του θυρεοειδή αδένα, η συχνότητα εµ-
φάνισης του οποίου δυστυχώς καταγράφει αύξηση τα τελευταία
χρόνια. Το θετικό όµως είναι ότι στις συντριπτικά περισσότερες
περιπτώσεις µπορεί να θεραπευτεί.
Η άµφω ολική θυρεοειδεκτοµή συστήνεται από τους περισσό-
τερους χειρουργούς του θυρεοειδούς, ενώ η σχεδόν ολική θυ-
ρεοειδεκτοµή απαιτεί από τον χειρουργό να αφήσει λίγο ιστό
γύρω για αποφυγή βλάβης των παραθυρεοειδών αδένων και
του κάτω λαρυγγικού νεύρου. Η τελευταία όµως αποφεύγε-
ται καθώς, στην περίπτωση που ανιχνευθεί καρκίνος, ενέχει
τον κίνδυνο ανάγκης επανειληµµένων συνεδριών µε ραδιενερ-
γό ιώδιο ή ακόµα και επανεπέµβασης, µε αυξηµένους κινδύ-
νους για τον ασθενή.
Πρόκειται για ιδιαίτερα λεπτές επεµβάσεις που απαιτούν µε-
γάλη εµπειρία και εξειδίκευση του χειρουργού για τη διασφά-
λιση της ακεραιότητας των νεύρων και των παραθυρεοειδών
αδένων. Ο τεχνολογικός εξοπλισµός αιχµής που χρησιµοποιεί-
ται επίσης κρίνεται απαραίτητος για το καλύτερο και ασφαλέ-
στερο αποτέλεσµα.
ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΤΟΜΗΣ
έχει σηµασία τόσο για το αισθητι-
κό αποτέλεσµα, όσο και για την ελαχιστοποίηση των κακώσεων
και των τραυµατισµών. Έτσι, µέσω µιας µικρής τοµής (2 - 3 cm)
αφαιρείται ολόκληρος ο θυρεοειδής, χωρίς να κόβονται µύες.
Μετά την επέµβαση η νοσηλεία δεν υπερβαίνει τις 24 ώρες, ο
ασθενής µιλάει αµέσως, σιτίζεται µετά από 2 - 3 ώρες και κι-
νητοποιείται άµεσα. Όταν η θυρεοειδεκτοµή εκτελείται εξαιτί-
ας κακοήθειας, ενδέχεται ο χειρουργός να προχωρήσει και σε
λεµφαδενικό καθαρισµό.
ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΝΤΩΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
η άµφω ολική θυρεοειδε-
κτοµή αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο θεραπείας, καθώς δι-
ευκολύνει τη µετέπειτα θεραπευτική αποκατάσταση στις περι-
πτώσεις που η ύπαρξη καρκίνου δεν είναι γνωστή εξ αρχής. Η
επιβεβαίωση αφαίρεσης ολόκληρου του θυρεοειδή γίνεται µε
σπινθηρογράφηµα µετά την επέµβαση, η οποία δείχνει µε από-
λυτη ακρίβεια το ποσοστό του θυρεοειδή που έχει αποµείνει,
αφού αυτό θα πρέπει στη συνέχεια να καταστραφεί, µε τη χο-
ρήγηση ραδιενεργού ιωδίου.
Το αποδεκτό εναποµείναν ποσοστό θυρεοειδούς από την επιστη-
µονική κοινότητα είναι µέχρι 2%.
Είναι λοιπόν φανερή και ευκόλως κατανοητή η διαφορά της θε-
ραπείας στην οποία θα υποβληθεί κάποιος ασθενής µε υπόλειµ-
µα 2%, 4%, 8% ή ακόµα και 10%.
Ασθενείς µε µεγάλα υπολείµµατα χρειάζονται επανειληµµένες
συνεδρίες θεραπείας µε ραδιενεργό ιώδιο αλλά µερικές φορές
και επανεπέµβαση, η οποία όµως έχει πολύ µεγαλύτερα ποσο-
στά επιπλοκών, πέραν της πρόσθετης ψυχικής, σωµατικής αλλά
και οικονοµικής ταλαιπωρίας του ασθενή.
Πότε πρέπει να χειρουργείται
ο θυρεοειδής αδένας και πώς;
ΑΡΘΡΟ
Ο θυρεοειδής αδένας, αποτελεί τον ρυθµιστή πολλών λειτουργιών
του οργανισµού, µέσω των ορµονών που εκκρίνει στο αίµα, τις οποίες
συνθέτει από το ιώδιο που λαµβάνει ο οργανισµός από τα τρόφιµα
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΣΙΡΙΓ ΤΑΚΗΣ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ