Basic HTML Version
10
|
Υπάρχει ένα ποσοστό ενουρήσεων, που
εξελικτικά θεραπεύονται και η συχνότη-
τα του συµπτώµατος µειώνεται όσο µε-
γαλώνει το παιδί. Η ενούρηση διακρίνε-
ται σε οργανική, όταν οφείλεται σε µια
σωµατική νόσο, όπως, π.χ. στον σακχα-
ρώδη διαβήτη, σε λοίµωξη του ουροποι-
ητικού συστήµατος ή σε επιληπτική δι-
αταραχή, και σε λειτουργική, όταν δεν
µπορεί να αποδοθεί σε κάποια οργανική
διαταραχή. Η νυχτερινή ενούρηση χα-
ρακτηρίζεται πρωτοπαθής, όταν το παι-
δί δεν έχει υπάρξει στεγνό ποτέ για δι-
άστηµα µεγαλύτερο των έξι µηνών, και
δευτεροπαθής, όταν το παιδί στο παρελ-
θόν έχει υπάρξει στεγνό για ένα χρόνο.
Περίπου το 75%των ενουρητικών παι-
διών έχουν πρωτοπαθή ενούρηση.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
ότι η πρω-
τοπαθής ενούρηση οφείλεται σε βιο-
λογικούς - γενετικούς παράγοντες και
πρέπει να θεωρείται καθυστέρηση της
ωρίµανσης. Όσον αφορά στη δευτε-
ροπαθή ενούρηση, εµφανίζεται συχνά
γύρω στα πέντε µε οχτώ χρόνια έπει-
τα από κάποιο γεγονός, όπως για παρά-
δειγµα, ο ερχοµός καινούργιου παιδιού
στην οικογένεια, η επιστροφή στο σχο-
λείο, ένα ταξίδι κι ο αποχωρισµός από
τους γονείς του, τα προβλήµατα στη σχέ-
ση µεταξύ των γονιών, η συγκρουσιακή
ατµόσφαιρα κ.λπ. Η ενούρηση διακρί-
νεται στους εξής τύπους: αποκλειστικά
νυχτερινή ενούρηση, αποκλειστικά ηµε-
ρήσια ενούρηση, νυχτερινή και ηµερή-
σια ενούρηση.
Συχνά, στην ίδια οικογένεια κάποιος
από τους γονείς ή τα άλλα παιδιά τους
ίσως ήταν επίσης ενουρητικά. Αρκετοί
γονείς συνήθως επικαλούνται το βαθύ
ύπνο του παιδιού ως αιτία της ενούρη-
σης. Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι
κοιµάται τόσο βαθιά, που δεν κατα-
λαβαίνει ότι θέλει να ουρήσει και έτσι
«βρέχεται».
Η προσωπικότητα του ενουρητικού παι-
διού έχει γίνει αντικείµενο πολλών µε-
λετών, οι οποίες καταλήγουν ότι δεν
υπάρχει ένα και µοναδικό προφίλ. Ένα
ενουρητικό παιδί µπορεί να επηρεάσει
την οικογενειακή νοοτροπία και σταδι-
ακά να τη µετατρέψει σε µια παθολο-
γική συµπεριφορά. Έτσι, η οικογενεια-
κή απάντηση στην ενούρηση του παιδιού
µπορεί να εµπεριέχει επιθετικότητα, τι-
µωρία, απειλή, κοροϊδία, ή και φυσι-
κή βία.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Πώς µπορούν να βοηθήσουν οι γονείς:
• Να µην δίνουν πολλά υγρά στο παι-
δί πριν από τον ύπνο, χωρίς ωστόσο να
υπερβάλλουν.
• Να ξυπνούν το παιδί τους τη νύχτα για
ένα διάστηµα 3 µε 4 εβδοµάδων, µία
έως µιάµιση ώρα από την στιγµή που
κοιµήθηκε.
• Να αποφεύγουν τις παρατηρήσεις ή
την ειρωνεία.
• Αν το πρόβληµα παραµένει, η αναζή-
τηση βοήθειας από ειδικό είναι απαραί-
τητη.
Αν αποδειχθεί ότι η ενούρηση έχει ορ-
γανική αιτιολογία (π.χ., διαβήτης, επι-
ληψία, ανωµαλίες ουροποιητικού
κ.λπ.), αντιµετωπίζεται καταρχήν το
οργανικό πρόβληµα. Η ενηµέρωση του
παιδιού σχετικά µε το θέµα της ενούρη-
σης ίσως κριθεί από τον ειδικό απαραί-
τητη, προκειµένου να απενοχοποιηθεί
το παιδί αλλά και να αποµυθοποιηθεί
το σύµπτωµα. Έτσι το παιδί θα πάψει να
νιώθει θύµα αυτή της κατάστασης.
Η αντιµετώπιση της ενούρησης κατευ-
θύνεται:
• Στην επανεκπαίδευση του παιδιού
σχετικά µε την καθαριότητα, η οποία
µπορεί να ήταν πολύ πιεστική ή πρώ-
ιµη κ.λπ.
• Στη βελτίωση της σχέσης του παιδιού
µε την οικογένεια.
• Σε κάποιες περιπτώσεις, η φαρµα-
κευτική αγωγή έχει καλά αποτελέσµα-
τα, όµως πριν από την ηλικία των έξι
ετών δεν προτιµάται.
Η
ικανότητα του παιδιού
να ελέγχει τους σφι-
γκτήρες του οργανώνε-
ται σταδιακά, από το τέ-
λος του πρώτου έτους
και θεωρούµε ότι έχει κατακτηθεί ορι-
στικά µόνον εφόσον έχει γίνει αυτόµα-
τη, δηλαδή γύρω στα τρία µε τέσσερα
χρόνια. Αυτή η πορεία εξαρτάται από
τη νευρολογική ωρίµανση του παιδιού
αλλά και από τα µηνύµατα που παίρ-
νει από το περιβάλλον του. Υπάρχουν,
όµως, παιδιά που για διάφορους λό-
γους δυσκολεύονται, κυρίως τη νύχτα,
να ελέγξουν την κύστη τους και «βρέχο-
νται». Αυτό αποκαλείται «ενούρηση»
και χαρακτηρίζεται από την επανειληµ-
µένη κένωση της κύστης του παιδιού
-στο κρεβάτι ή στα ρούχα- χωρίς την
θέλησή του. Αποτελεί πρόβληµα όταν
εξακολουθεί να συµβαίνει µετά τα πέ-
ντε χρόνια και µε συχνότητα τουλάχι-
στον δυο φορές το µήνα -για τα µεγαλύ-
τερα παιδιά, µια φορά το µήνα.
Η ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΝΟΥΡΗΣΗ
έχει χα-
ρακτηριστεί ως το πιο συχνό και χρόνιο
πρόβληµα των παιδιών αλλά και των
γονιών τους. Πρόκειται για ένα σύµπτω-
µα που αφορά το 10-15%των παιδιών
µε µια σαφή υπεροχή των αγοριών (2
προς 1) σε σχέση µε τα κορίτσια.
Ενούρηση µετά τα 4 χρόνια
και άσχηµα όνειρα...
ΑΛΕΞΑΝ ΡΑ
ΚΑΠΠΑΤΟΥ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ΠΑΙ ΟΨΥΧΟΛΟΓΟΣ